گروه پژوهشی دوران اسلامی

باستان­شناسی، همچون دریای بیکرانی است که در آن زمان و مکان نقش اصلي را داراست و پژوهش جوهر این دریای بزرگ است. ظهور دین اسلام در شبه جزیره عربستان نقطه عطفی در این گستره زمان و مکان است. در حدود چهارده قرن پیش اسلام به دنبال ساير اديان ابراهيمي و براي تكمل آنها پديد آمد وبتدريج همراه با پذیرش این دین نوظهور توسط مردم سرزمين ايران كه داراي کهن­ترین تمدن­های دنیای باستان هستند، حیات این دین جدید نيز وارد مرحله نوینی از رشد و روند سیاسی اجتماعی و فرهنگی جوامع گردید. پيروان اسلام با تکیه بر پیشینه پربار و كهن خود، تمدن نوین و شکوهمندی به نام فرهنگ و تمدن دوران اسلامی را بر پا ساختند که گستره آن از چین تا اندلس را پوشش مي‌داد. بدون شک این تمدن وامدار زنان و مردان این سرزمین کهن است که در طول تاریخ همواره با عشق، ایمان و علاقمندی خود در شکل­گیری، احیاء و گسترش آن نقش اساسی را ایفا نموده­اند.
گروه پژوهشی دوران اسلامی در راستای شناخت و پژوهش درباره میراث گران‌بهای گذشتگان در محورهای ذیل به انجام وظایف خود می‌پردازد:
ـ انجام پژوهش­های باستان­شناختی در محوطه­های اسلامی
ـ مطالعه اشیاء تاریخی و فرهنگی دوران اسلامی
ـ مطالعات میان رشته­ای دوران اسلامی
ـ‌ مباحث نظری در زمینه هنر و معماری اسلامی
ـ معماری و شهرسازی در باستان­شناسی دوران اسلامی
ـ پژوهش هنر در دوران اسلامی
گروه دوران اسلامی پژوهشکده باستان‌شناسي با هدف مطالعه، پژوهش، برنامه­ریزی و نظارت بر انجام پژوهش‌های دوران اسلامی در حوزه­های مختلف باستان­شناسی، هنر، معماری و متون در محدوده زمانی سده­های اولیه اسلامی تا عصر حاضر تشکیل گردید. این گروه از نظر ساختار سازمانی متشکل از تعدادی عضو هیئت علمی و کارشناس است. ​​​​​​​
Responsive Image